Ik hoorde vandaag op Radio 1 een serieuze journalist spreken over ‘het scherpst van de snede’. Een bepaald conflict werd uitgevochten ‘op het scherpst van de snede’. Hij staat daarin verre van alleen en dat is ook heel logisch, want wat is er nou scherper dan scherpst? Het misverstand is hier, dat het niet gaat over een bijvoeglijk naamwoord (het scherpe mes), maar het zelfstandig naamwoord ‘scherp’. Dat is volgens Van Dale “de snede of de punt van een wapen of werktuig” en is dus al het scherpste deel daarvan.
Een voorbeeld is “het scherp van de sabel”. Misschien is het scherp van een botte sabel minder scherp dan dat van een pas geslepen exemplaar, maar het is geen wedstrijdje ‘wie-is-er-het-scherpst’. Gelukkig ontstaat er geen verwarring of verwonding bij verkeerd gebruik van deze uitdrukking, maar we moeten natuurlijk wel scherp blijven op correct taalgebruik.
Bij mij kwam deze week de eensgezinswoning weer voorbij… Ook daar moeten we scherp op blijven. Het scherpst wat mij betreft…
Fijn dat zoveel mensen mijn blog lezen 😉