Dat deze tijden voor sommigen een ramp zijn en voor anderen gouden kansen bieden is niets nieuws. Of het nou oorlogen, pandemieën of financiële rampen zijn, er zijn altijd ook mensen en bedrijven die er (veel) aan verdienen. Die hoor je overigens zelden of nooit, want met verdienen ‘aan andermans ellende’ maak je je niet populair. De bouwmarkten, advocatenkantoren, pleepapierfabrikanten en pakjesbezorgers hebben het voorlopig even te druk om je met hun commerciële boodschappen lastig te vallen. De restaurants en snackbars proberen een modus te vinden om nog wat te verkopen. De kroegen zijn helemaal de sjaak en de office centres en hard- en softwareverkopers proberen je nu heel ‘oplossingsgericht’ te verleiden met al hun thuiswerk-spulletjes. Nou wil ik dat zeker niet afdoen als hypocriet, want ze bieden die oplossingen ook echt en het is een manier om de economische neergang iets te verzachten.
Maar als een grote automatiserings-‘reseller’ mij benadert met een mail met de titel, “Alexander, ook nu staan we voor je klaar!”, dan kan ik een cynisch glimlachje nauwelijks onderdrukken.
Natuurlijk, ook deze bedrijven moeten het hoofd boven water houden, maar ik krijg er niet echt een warm gevoel van. Misschien zou het helpen als ze een paar échte aanbiedinkjes hadden voor ontslagen flexwerkers en zzp’ers of voor overbelast zorgpersoneel. Of een kortinkje op communicatie-apparatuur voor videobellen met patiënten. Of misschien een kleine afdracht van hun winsten aan een ander goed doel.
Dat zijn de echte getroffenen in deze crisis. Dan betaal ik zelfs graag wat meer. Samen lossen we het op.
Senger Communicatie 