Natuurlijk stonden er fouten in het vorige bericht. Zo gebruikte ik het anglicisme ‘deze quote’ in plaats van het Nederlandse ‘dit citaat’ en stond er ergens een spatie teveel. Taalpurisme is sowieso (ook pas op latere leeftijd geleerd, dat je dat met twee s-en schrijft. Is ‘sowieso’ trouwens niet een germanisme? En moet je dat germanisme dan, net als ‘anglicisme’, weer niet met een hoofdletter schrijven? En is het meervoud van s wel s-en? Maar je kunt natuurlijk niet voor alles het woordenboek of de schrijfwijzer erbij pakken – of moet dat ‘er bijpakken’ zijn? -, want dan kom je nergens anders meer aan toe) een spel/sport waarvan de regels worden aangepast tijdens de wedstrijd. Als voldoende mensen een uitdrukking verkeerd gebruiken, dan wordt dat verkeerde gebruik na verloop van tijd weer goed.
Anyway 😉 , de klok-en-klepel-uitdrukking van de week hoorde ik gisteren op de radio. Gevraagd naar de binding met zijn wijk zegt een man, “ik ben hier opgegroeid en opgetogen.” Nu weet jij natuurlijk direct wat er aan schort, maar voor al die andere mensen; wat hij bedoelde was, ‘ik ben hier geboren en getogen’. Het woord ‘getogen’ komt van ‘tijgen’ of ‘tiën’, wat ‘trekken’, ‘slepen’ of ‘zich begeven’ betekent. In deze uitdrukking betekent het natuurlijk ‘opgroeien’, wat de toevoeging van ‘op’ aan ‘getogen’ verklaart. ‘Opgetogen’ komt trouwens uit dezelfde buurt, namelijk het werkwoord ‘optien’, wat ‘optrekken’ of ‘in verrukking brengen’ betekent. Bij nader inzien was de man dus niet fout, maar een dichter, die zijn innige band met zijn geboortegrond heeeel compact wist te verwoorden. Je moet het alleen wel willen horen.
Ter afsluiting: verplicht leesvoer voor “taalfetisjisten” is ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’, van Paulien Cornelisse.
Zoek de fouten. Ze zijn er vast.
Senger Communicatie 